Alle begin...

Is moeilijk. En dat blijkt maar weer een keer waar te zijn. Mijn gevoel wat betreft deze reis gaat nog een beetje op en neer. De ene keer heb ik het prima naar mijn zin en nog geen 5 minuten later voel ik me alleen en opgesloten. Frustrerend en dodelijk vermoeiend is dat.

Vrijdagavond was erg gezellig. De braai was heerlijk en heb gezellig met Maike kunnen kletsen. Zij is ook druk bezig met haar onderzoek hier in SA, dus we zitten een beetje in hetzelfde schuitje. Het weekend stond in het teken van op zoek gaan naar het winkelcentrum, een SA nummer regelen en proberen zonder ongelukken mijn weg door Potchefstroom te vinden. Mijn missie is gedeeltelijk geslaagd. Het eerste en (gelukkig) het laatste ging zonder problemen. Het links fietsen is even wennen en ook de verkeersregels zijn allemaal net even anders, maar gelukkig is Potch geen gigantische stad (men durft het te vergelijken met Tilburg... well, not even close). Het hoogste gebouw bestaat uit een keurige 6, misschien 7, verdiepingen en staat hier net buiten de campus. Maar, terug naar mijn weekend missie. Bij de telefoonwinkel aangekomen bleek ik een proof of residence nodig te hebben. Ai... Die lag nog bij de verhuurders. Terug thuis bleek dat zij daar net niet waren en navraag leerde mij dat de winkels in Potch op zondag gesloten zijn. Nog een dag wachten dus... De rest van mijn zaterdag en een gedeelte van mijn zondag heb ik dan ook maar lekker aan het zwembad doorgebracht. Nu wil het geval dat ik een soort van fonteintje net buiten mijn slaapkamerraam heb dat de hele nacht door gezellig water over een aantal stenen heen laat lopen. Leuk en natuurlijk ontzettend rustiek, maar niet bevorderlijk voor een goede nachtrust. Zaterdagavond was het me dan eindelijk gelukt dat kreng uit te zetten (briljant, de knop zit gewoon in mijn kamer...). En vervolgens is het gaan regenen... Niet een klein beetje regenen, maar complete hoosbuien die gezellig op mijn golfplatendak kletterden en de heftigste onweersbui ever volgens de locals. Drie keer raden wie er heerlijk heeft geslapen die nacht.

Maandag 14 februari, valentijnsdag 2011. Vol goede moed, mijn paspoort en proof of residence onder de arm weer richting de grote mall gefietst. Daar aangekomen kreeg ik eigenlijk verrassend makkelijk een sim-kaart en dergelijke. Nu was alleen het wachten op de bevestigingssms. Na 3 kwartier bezwerend naar mijn telefoon te hebben gekeken was dat bericht echter nog steeds niet binnen. Het meisje van de winkel wist mij te vertellen dat dat echt nog wel even kon duren, maar dat ik anders maar gewoon naar huis moest gaan om daar af te wachten. Zo gezegd, zo gedaan. Of nou ja, ik heb de universiteit maar als wachtruimte gebruikt. Even een paar mailtjes gelezen en verstuurd en toen werd ik uitgenodigd voor de lunch met mijn afdeling hier. Heerlijk gegeten en een klein beetje kennis kunnen maken met mensen waarvan ik nog steeds heel hard probeer de namen te onthouden. Update telefoon: Nog steeds geen sms. Vervolgens maar koers gezet naar het International Office waar ik vriendelijk werd ontvangen door Annelishe. Binnen no time had zij ene Stefan gebeld die een soort van tour guide is voor 4 Nederlandse meisjes die hier ook verblijven. Met zijn hulp is het uiteindelijk gelukt om mijn telefoonnummer te activeren (hoera!) met internet op mijn telefoon (hoera!).
's Avonds zijn we uit eten gegaan met nu dus 5 Nederlandse meiden en Stefan. De gezichten van de overige bezoekers van het restaurant waren onbetaalbaar... Het was in ieder geval heel gezellig en voor het komende weekend zijn er geloof ik alweer plannen gemaakt. Ik ben benieuwd! Maar morgen ga ik allereerst beginnen met mijn onderzoek. We rijden om 12 uur hier weg uit Potch en zullen dan tegen een uur of 4 op de plaats van bestemming zijn (de exacte locatie is mij nog steeds niet helemaal bekend). Vervolgens doe ik daar in ieder geval donderdag overdag en eventueel gedurende de nachtshifts mijn interviews. Vrijdag na het ontbijt zullen we dan weer koers zetten naar Potch.
Weer een heel verhaal, maar zo zijn jullie in ieder geval weer een beetje op de hoogte. Het komt allemaal heus wel goed met me, maar het is gewoon lastig om zo afhankelijk te zijn van iedereen. Ik ga nu proberen wat foto's te plaatsen. Nog een hele uitdaging op deze pc.

Liefs,
Hiske